''yapamıyorum işte'' deyip, 5 yaşındaki çocuklar gibi omuzlarımı kaldırmak isterdim, ''banane, banane'' imasında bulunarak... Ama yapamadım, şuan gözlerimden yaşlar sular seller gibi akmasın diye kendimi engellerken bile yapamadım... Buruktum, kırılmıştım, hüzünlüydüm... yoksundum, senden ve seninle olan herşeyden.
ve yoktun... yoksun.
ben henüz sensiz yapamıyorum
el ele aşıklar geçiyor bazen
kızın saçı sana benziyorsa yüzümü çeviriyorum
her adam bana benziyor biraz hassas kaybetmeyi kabullenmiş
ve her kadın sana benziyor
unutkan yorgun boşvermiş
bu gece gün gece
gecelerce günler ce
ben henüz sensiz yapamıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder